กลับบ้านกันดีกว่า

         ป้าแอเดินทางถึงกรุงเทพฯ วันเสาร์ตอนเที่ยงๆ และจะพาหลานๆ ไปเชียงใหม่ตอนสายวันอาิทิตย์ มีเวลาไปชอปปิ้งซื้อเสื้อได้นิดนึง ในขณะที่ลุงเบิ้มบ่นว่าทำไมไม่รีบไปรับกลับ แทนที่จะไปถึงสนามบินแล้วก็รับหลานกลับมาเลย สงสัยจะดูข่าวเยอะไปหน่อย กลัวน้ำท่วมฉับพลัน 555.. 

เช้าวันอาิทิตย์ต้องตื่นแต่เช้าเป็นพิเศษ เมื่อเตรียมตัวกันพร้อม ก็ออกเดินทางไปสนามบินเลยคร้าบบบบ

น้องนนท์ชอบมองซ้ายทีขวาที เหมือนจะสำรวจหาอะไรสักอย่าง

สุดท้ายก็มองกล้องซะที ส่วนพี่พิงค์มัวแต่ดูการ์ตูนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

ตุ๊กตาตัวนี้เป็นรางวัลสำหรับเด็กที่ตั้งใจเรียนค่ะ 

สาวน้อยตาโต ยิ้มแฉ่งได้ตลอดเวลาเจอกล้อง อิอิ...

ลูกสาวใครถูกใจจริงๆ ส่งสายตาให้กัน ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง...

ทำหน้าแปลกๆอีกแล้ว

 

ลั๊ล ลา ก่อนขึ้นเครื่อง นี่เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรก (ไม่นับตอนอยู่ในท้องแม่) ของน้องพิงค์ค่า
ตื่นเต้นสุด ๆ 

ส่วนน้องนนท์ พ่อต้องกำชับว่า ขอให้ลดความซนลงหน่อย
ไม่งั้นยายกับป้าแอจะรีบส่งตัวกลับกรุงเทพฯก่อนกำหนด อิอิ...

ไม่ยิ้มเลย หรือว่าตื่นเต้นจ๊ะหนุ่มน้อย นี่ก็เป็นการขึ้นเครื่องบินครั้งแรกของน้องนนท์เช่นกัน

 

หอบหิ้วตุ๊กตาไปสองตัว แบ่งกันคนละตัว ไม่งั้นเกิดแย่งกันร้องไห้กระจองอแง
ผู้โดยสารคนอื่นๆ อาจจะรำคาญได้

ป้าอ๋อยกับน้องพิงค์ขอแอ็คชั่นภาพคู่ก่อนค่ะ

 

ป้าอ๋อย : น้องนนท์มองหาอะไรน่ะ
น้องนนท์ : ก็มองหานางฟ้าสวยๆ ของการบินไทยไงครับ อิอิอิ...

 

ปล. น้องพิงค์กับน้องนนท์จอมป่วนประจำบ้าน ตอนนี้ไปป่วนที่เชียงใหม่ จนป้าแอคิดหนักว่า คิดถูกหรือคิดผิดนะที่ไปพาเจ้าตัวป่วนมา 555..