เราใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพฯถึงแหลมแม่พิมพ์ประมาณ 3 ชั่วโมง ถึงที่นี่ราวสิบเอ็ดโมง พ่อขับรถวนหาทำเลเหมาะ ๆ ให้น้องพิงค์นั่งเล่นทราย ที่นี่คนไม่พลุกพล่านและธุรกิจริมหาดก็ดูไม่ค่อยเยอะเหมือนที่อื่นที่น้องพิงค์เคยเห็นมา ซึ่งถูกใจพ่อมาก บอกว่าไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะเกินไป เราจับจองที่นั่งใต้ต้นไม้ ลมพัดเย็นสบายน่านอนมาก แต่น้องพิงค์ไม่ได้มาทะเลเพื่อนอนหลับนี่คะ
พ่อทำอาราย
ก็หมวกหนูปลิวลม พ่อเก็บให้ไงลูก
วิ่งหนีอารายน้องพิงค์
พ่อจาเอาน้ำดีดใส่น้องพิงค์นี่
พ่อเจ้า ตรงนี้มีรูปูด้วย
ตรงโน้นก็มี พ่อจับปูให้น้องพิงค์ด้วยนะคะ
สวมหมวกก่อนดีกว่า แดดร้อนเปรี้ยง (ช่วงเที่ยง ๆ พอดี)
พ่อ ไม่เห็นมีปูเลยค่ะ
ปูหายไปไหนหมดน้อ
ถ่ายรูปคู่กับทะเลก่อนดีกว่า แดดจัดมากแทบลืมตาไม่ขึ้น
ขอวิวด้วยจ้า
มุมนี้คนเยอะดี
หนูไม่ยอม จาไปเดินเล่นที่ชายหาด ฮือ..ฮือ...
ว่าแต่มีอะไรให้น้องพิงค์กินคะ ท้องเริ่มร้องเหมือนกัน สงสัยลมออกปากเยอะ (ร้องไห้) ก็เลยหิว
ปลาทอดราดซอสหวานจ้ะ อ้ำ อ้ำ นะลูก กินปลาเยอะ ๆ จะได้ฉลาดไง
ส่วนกับข้าวที่พ่อสั่ง (และต้องรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว) ได้แก่ ยำไข่แมงดา ส้มตำปูม้า ข้าวผัดปู (ของน้องพิงค์)
เปลี่ยนชุดว่ายน้ำลงทะเลแล้วค่า
คุณหนูน้องพิงค์เล่นน้ำทะเล มีป้าอ๋อยคอยกางร่มให้
เป็นครั้งแรกที่นั่งเล่นน้ำทะเลแบบเป็นเรื่องเป็นราว
ลุย ๆ
ใต้ร่มเงาร่ม ก็ยังหนีไม่พ้นแสงแดด ปรากฏว่าผิวขาวจั๊วะของน้องพิงค์ตอนนี้เป็นสีแทนแล้วค่า โดยเฉพาะแผ่นหลัง
คลื่นมาแรง ซัดจนทรงตัวไม่อยู่
น้ำทะเลเค็มจัง เหมือนเกลือ
ชอบมั่ก-มาก
อารายน่ะน้องพิงค์ ลายพร้อยเต็มหาด
น้องพิงค์แถลงว่า รูปทั้งหมดเป็นฝีมือการวาดของพ่อ ซึ่งวาดตามออเดอร์ของน้องพิงค์เอง มีทั้งรูปพระอาทิตย์ รูปเป็ด ไก่ ปู หมา แต่ที่เป็นเรื่องราวก็คือ ให้พ่อวาดปลาฉลาม มีเป็ดอยู่ในปากมันด้วย และให้วาดรูปน้องพิงค์มาช่วยเป็ดจากปากปลาฉลาม เป็นจินตนาการของน้องพิงค์เองค่า
และนี่คือส่วนหนึ่งที่พ่อวาดตามคำขอ เป็นรูปน้องพิงค์จูงหมาเจ้าค่ะ
พ่อบอกว่าน้องพิงค์เล่นอยู่กลางแดดจัดอย่างนี้นานเกินไปแล้ว ต้องขึ้นไปพักบ้าง
แต่ขอน้องพิงค์ดูคลื่นต่ออีกหน่อยนะคะพ่อ
แล้วก็ขอเล่นน้ำต่ออีกนิ๊ดดดดด....นะคะ นะคะ
อุ๊ย..กางเกงพ่อเปื้อนทราย น้องพิงค์ล้างให้นะ
สุดท้ายก็โดนแม่กับป้าอ๋อยจับไปอาบน้ำ แต่งตัว และมานั่งกินกล้วยไข่นี่แหละค่า
ดูสายตาแล้ว ยังอาวรณ์หาดอยู่ไม่หาย
อ้ำ อ้ำ อ้ำ เพิ่มพลังหลังลงทะเล เขาบอกว่าเวลาอยู่กลางแดดจัดหรือริมหาดร้อนระอุ ควรกินอาหารที่มีโซเดียมและโพแทสเซียมอย่างกล้วยหรือเพรทเซลทุก 2-3 ชั่วโมง เพื่อชดเชยแร่ธาตุที่เสียไปกับเหงื่อ ถ้ามีแตงโมอีกอย่างก็คงจะดี เพราะแร่ธาตุและสารต่างๆ ในอาหาร มีส่วนช่วยป้องกันการสูญเสียน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลไม้สดฉ่ำอย่างแตงโม เมลอน หรือแอปเปิ้ล เป็นทางเลือกที่ดี เพราะช่วยเติมความสดชื่นให้ร่างกาย
หมายเหตุ : ข้อมูลจาก www.teenee.com
กินเสร็จก็มานอนเล่นกับแม่ จนในที่สุดทั้งแม่ทั้งลูกก็หลับปุ๋ย
สำหรับป้าอ๋อย หมดแรงก่อนใคร ฮ่าฮ่า
