ยายถึงกับปาดเหงื่อเลยค่ะ แต่ป้าแอ สู้ สู้..ไม่มีถอย

งานนี้น้องพิงค์สบายกว่าใคร (อีกตามเคย)

น้ำหนักแค่นี้ พ่อบ่ยั่น ยังสู้ไหว สบายมากครับ

ด้านหลังเป็นดอกไม้ที่แม่ชอบค่ะ คนไม่เกี่ยวเน้อ อิอิอิ...

สวนดอกไม้บริเวณพระตำหนัก

สวนสวยมาก ๆ

 

ริมระเบียง

 

ดอกอารายเอ่ย น้องพิงค์ไม่รู้จักค่า

สวยสดใส ทั้งคนทั้งดอกไม้นะเจ้าคะ

ป้าแอยิ้มสวยแข่งกับดอกไม้ด้านหลัง

เจ้าตัวน้อยมัวแต่หลับหูหลับตาโม้เลยไม่ทันยิ้มสู้กล้องค่า

ป้าอ๋อยขอฉายเดี่ยวสักท่า เอาไว้อวดพี่อาร์ตกับพี่แอน

โปรดทราบ น้องพิงค์เริ่มหิวแล้วน๊า ขอแทะแขนเสื้อกินแทนข้าวก่อนแล้วกัน

น้องพิงค์สงสัยว่าทำไมแม่ใส่แว่น และรู้สึกว่าไม่ชอบใจเลยรีบคว้าแว่นออกทันที

แม่เลยต้องหยีตาสู้แดดแบบนี้แหละ สู้ สู้...

สามคนพ่อแม่ลูก รู้สึกพ่อกับแม่จะรู้งานนะ มาเที่ยวทีไร แดงทุกที (เพราะถ่ายรูปขึ้นไง ฮ่าฮ่า)

ดอกไม้สวย ๆ ทั้งน้านนนนน...

 

กว่าจะเที่ยวชมสวนหน้าพระตำหนักทั่ว ก็หมดแรงกันไปตาม ๆ กัน ก่อนที่จะเที่ยวภาคบ่ายขอกินข้าวกันก่อนค่า

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ