ยายถึงกับปาดเหงื่อเลยค่ะ แต่ป้าแอ สู้ สู้..ไม่มีถอย
งานนี้น้องพิงค์สบายกว่าใคร (อีกตามเคย)
น้ำหนักแค่นี้ พ่อบ่ยั่น ยังสู้ไหว สบายมากครับ
ด้านหลังเป็นดอกไม้ที่แม่ชอบค่ะ คนไม่เกี่ยวเน้อ อิอิอิ...
สวนดอกไม้บริเวณพระตำหนัก
สวนสวยมาก ๆ
ริมระเบียง
ดอกอารายเอ่ย น้องพิงค์ไม่รู้จักค่า
สวยสดใส ทั้งคนทั้งดอกไม้นะเจ้าคะ
ป้าแอยิ้มสวยแข่งกับดอกไม้ด้านหลัง
เจ้าตัวน้อยมัวแต่หลับหูหลับตาโม้เลยไม่ทันยิ้มสู้กล้องค่า
ป้าอ๋อยขอฉายเดี่ยวสักท่า เอาไว้อวดพี่อาร์ตกับพี่แอน
โปรดทราบ น้องพิงค์เริ่มหิวแล้วน๊า ขอแทะแขนเสื้อกินแทนข้าวก่อนแล้วกัน
น้องพิงค์สงสัยว่าทำไมแม่ใส่แว่น และรู้สึกว่าไม่ชอบใจเลยรีบคว้าแว่นออกทันที
แม่เลยต้องหยีตาสู้แดดแบบนี้แหละ สู้ สู้...
สามคนพ่อแม่ลูก รู้สึกพ่อกับแม่จะรู้งานนะ มาเที่ยวทีไร แดงทุกที (เพราะถ่ายรูปขึ้นไง ฮ่าฮ่า)
ดอกไม้สวย ๆ ทั้งน้านนนนน...
กว่าจะเที่ยวชมสวนหน้าพระตำหนักทั่ว ก็หมดแรงกันไปตาม ๆ กัน ก่อนที่จะเที่ยวภาคบ่ายขอกินข้าวกันก่อนค่า
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ