แม่ขอแก้ตัวด้วยการถ่ายภาพยีราฟใหม่อีกครั้ง เพราะคราวที่แล้วถ่ายออกมามืดมองไม่เห็นเจ้าตัวคอยาว ๆ ตัวนี้ค่ะ
ม้าลายอยู่กับยีราฟไงคะ
แม้แต่นกกระจอกเทศก็ยังอยากอยู่กับยีราฟ
น้องพิงค์ชอบมายืน (ให้พ่ออุ้ม) ดูยีราฟ ม้าลายกับนกกระจอกเทศตรงมุมนี้ค่ะ มุมสูงดูได้ทั่ว
ถ่ายรูปกับรูปปั้นช้างด้านหลังแบบกล้า ๆ กลัว ๆ
วันนี้น้องพิงค์อ้อนขอให้พ่อพานั่งรถบ้าง พ่อเองหลังจากมาคิดดูดี ๆ แล้ว ก็เห็นพ้องต้องกันกับแม่ว่า ถ้าอุ้มน้องพิงค์เดินเที่ยวไปทั่วสวนสัตว์บ่อย ๆ ก็คงไม่ไหว ยิ่งวันนี้ไปเที่ยวรอบเช้า สาย ๆ แดดเริ่มร้อน ทั้งหนักทั้งร้อนคงแย่แน่ ๆ ก็เลยตัดสินใจซื้อตั๋วรถวิ่งรอบสวนสัตว์ ผู้ใหญ่ 3 คน คนละ 20 บาท ก็ 60 บาทค่ะ ส่วนเด็กฟรี อิอิ...
รถวิ่งผ่านลานน้ำพุช้าง แม่เลยรีบกดแชะ แชะ ไว้
รถผ่านส่วนจัดแสดงโชว์ของสัตว์พอดี ก็เลยแวะเข้ามาดูการแสดง ค่าผ่านประตูเท่ากับค่ารถค่ะ น้องพิงค์ไม่เสียตังค์อีกตามเคย (ดีจริง ๆ) คราวนี้พ่อรู้ทันมุกของพี่ ๆ ที่แสดงโชว์แล้ว ก็เลยเลือกที่นั่งให้ห่างจากจุดเกิดเหตุหน่อยหนึ่ง แต่ก็เลือกที่ร่มไว้ก่อน แม้ว่าจะมีพัดลมยักษ์ไว้คลายร้อน แต่อากาศตอนสาย ๆ นี่มันก็ร้อนได้ใจจริง ๆ นะขอบอก
น้องพิงค์เริ่มอยู่ไม่ติดที่ เพราะว่าการแสดงยังไม่เริ่ม แถมอากาศก็เริ่มร้อน ส่วนแม่ต้องคอยจับผมไว้ตลอดเพราะโดนพัดลมเป่าจนหัวฟู ... 555
อ้าว!!!...หาวแล้วเหรอน้องพิงค์ อย่างนี้ต้องรีบกลับไปนอนซะแล้วสิ....
แม่ขอถ่ายรูปตัวเอง แชะ...เต็มจอเล้ย
โชว์ความสามารถของนก บินมาเอาตังค์ มีผู้ประสงค์ร่วมแจมอยู่ใกล้ ๆ กับที่น้องพิงค์นั่งอยู่
พ่อเจ้า ... น้องพิงค์ชูแบงค์ขึ้นอย่างนี้ นกมันจะบินมาไหม
น้องพิงค์เห็นป้ายื่นตังค์ให้นกแล้วก็อยากทำมั่ง ป้าอ๋อยเลยให้มา 20 บาทค่ะ แต่เนื่องจากน้องพิงค์ตัวเล็กเกินไป พี่ ๆ เขาเลยไม่ปล่อยนกมาหาค่ะ
ว้า... อดเลยเรา
โฉมหน้านกเงือก ที่เขาบอกว่าเป็นนกที่รักเดียวใจเดียว ถ้าคู่ของมันตายมันจะไม่ยอมมีคู่ใหม่
เตรียมตัวโฉบกินเหยื่อ
บินมาเกาะตรงเชือกใกล้ ๆ ที่แม่นั่งพอดี เลยได้แชะกันอีกครั้งแบบจะ ๆ
พ่อเจ้า ... นาทีระทึกขวัญกำลังจะเริ่มแล้วใช่ไหมคะ ดูป้าอ๋อยสิ ลุ้นมากกว่าใครเล้ย
นั่นไง เจ้างูตัวก่อเหตุ ที่จนท. บอกว่าหลุดออกจากกรง ที่แท้ก็แอบมาซ่อนตัวอยู่ใต้เก้าอี้ของคนดูนี่เอ๊งงงง...มุกเก่าที่น้องพิงค์เคยดูแล้ว แต่แม่ยังไม่เคยเห็น แม้จะรู้แต่พอเจอของจริงก็เผ่นออกไปยืนสังเกตการณ์ห่าง ๆ อยู่ดี
น้องพิงค์ไม่กลัวงูค่ะ ส่วนป้าอ๋อยยิ้มสู้
แม่กลับมาแอ๊คชั่นได้แล้ว
น้องพิงค์ไม่ยอมวอกแวก สมาธิจดจ่ออยู่กับการแสดงโชว์
หมีตัวนี้จมูกดีมาก ๆ มันรู้ด้วยว่าเราเอาองุ่นซ่อนไว้ในมือข้างไหน มีคนอาสาออกไปร่วมโชว์กับมันด้วยค่ะ แต่น้องพิงค์ไม่ได้ไปหรอก อดอีกตามเคย เพราะความที่ตัวเล็กเกินไป ข้อเสียของการเป็นเด็กเล็ก ๆ ไงคะ แม้จะได้เที่ยวฟรี แต่ก็ขาดสิทธิพิเศษบางอย่างไปเช่นกัน เฮ้อ...
แหม.องุ่นน่ากินนะคะแม่ ถ้าไม่เกรงใจหมี น้องพิงค์แย่งกินไปแล้ววววว...
โชว์จบแล้วค่ะ จริง ๆ มีสัตว์มาโชว์มากกว่านี้ แต่น้องพิงค์มีรูปมาให้ดูน้อยไปหน่อย ไว้แวะมาดูกันเองนะคะ
มีไดโนเสาร์บินอยู่ด้านนอก ใกล้ ๆ กับไดโนเสาร์ที่น้องพิงค์ไม่ยอมเข้าใกล้นั่นเอง คราวก่อน ๆ ไม่ได้สังเกตว่ามีตัวนี้ด้วย เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูกัน
ไม่ลืมที่จะแวะมาทักทายฮิปโปโป ขวัญใจตัวจริงของน้องพิงค์
หิวน้ำใช่ไหมลูก กินน้ำชาเขียวก่อนไหม
มะอาวววว...แม่ยืนตาเขียวอยู่นั่น พ่อไม่เห็นเหรอคะ
เออ...นะ ลืมไป เขียวกว่าชาอีกเนอะว่าไหม...
พ่อดื่มเองก็ได้ ชื่นจายยยยย...จริง ๆ
แล้วน้องพิงค์จะดื่มน้ำอะไรล่ะคะพ่อ หนูก็หิวน้ำเหมือนกันนะ
พ่ออุ้มไปซื้อน้ำเปล่ากินดีกว่าลูก ใกล้ ๆ สถานีรถมีร้านขายน้ำอยู่ พ่อจำได้
แม่หน้าแดงเชียว
มาเจอของเล่น ไม่สนใจน้ำแล้ว ขอเล่นก่อนดีกว่า
ขับรถมันดีนะคะพ่อ...บรื้นนนนนน...
มาแย่งพ่อเล่นอีกแล้ว
ชอบมาเล่นทุบตุ๊กตุ่นตุ๊กตาประจำเลย
ยกแล้วเมื่อย เอามือทุบดีกว่า ฮ่าฮ่าฮ่า...
มาเที่ยวเขาดินคราวนี้ นอกจากจะอากาศร้อนอบอ้าวแล้ว ยังทำให้เหนื่อยง่าย หลังจากเที่ยวเสร็จก็แวะไปซื้อกับข้าวที่ราชวัตร ไปบ้านคุณปู่คุณย่า ซื้อหอยทอดไปฝากคุณปู่ด้วย พ่อสั่งขนมผักกาดไปกิน แม่เลือกผัดไทย ส่วนน้องพิงค์กินไข่ทอดที่ติดมากับหอยทอด และกินโยเกิร์ตด้วยค่ะ กลับถึงบ้านแม่ไม่สบาย ปวดหัว เพราะเจอแดดแรง ๆ ส่วนน้องพิงค์ไม่เป็นอะไรเลย สบายดีเจ้า....
