หน้าหนาว อากาศก็หนาวเย็น เพื่อให้ร่ายกายอบอุ่น น้องพิงค์ก็เลยเลือกการเดินออกกำลังกายค่ะ

ถนนในหมู่บ้านกว้างมาก น้องพิงค์ก็เลยออกไปเดินเล่นกับแม่ตอนเช้า ๆ ทุกวันเลย ภาพนี้แอบไปยืนโพสต์หน้าบ้านคนอื่นเขาค่ะ อิอิอิ...

เดินไกลก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะ ขอน้องพิงค์พักก่อนน๊า

หมายเหตุ : ช่วงที่พ่อกับแม่พาน้องพิงค์กลับไปอยู่เชียงใหม่ และพ่อกับแม่ยังไม่เดินทางกลับกรุงเทพฯ พ่อกับแม่จะพาน้องพิงค์ออกไปเดินเล่นทุกเช้า รับแสงแดดอุ่น ๆ ลมเย็น ๆ ยิ่งหมู่บ้านของเราถนนกว้างขวางอย่างนี้ยิ่งน่าเดิน และรถก็ไม่เยอะมากนัก น้องพิงค์ก็เลยติดใจ มักจะรบเร้าให้ป้าอ๋อยหรือยายพาออกไปเดินเล่นบ่อยๆ เวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่ แต่ป้าอ๋อยกับยายก็ไม่กล้าพาออกมาเดิน กลัวน้องพิงค์จะวิ่งซนและตามจับตัวไม่ทัน ก็เลยให้เดินเล่นในสนามเท่านั้น  อดเลย...