ตอนที่อยู่เชียงใหม่ ป้าอ๋อยและแม่ ทดลองจับน้องพิงค์นอนหลับในท่าคว่ำก้นโด่ง  แต่น้องพิงค์ไม่ค่อยชอบ ก็เลยหยุดไประยะหนึ่ง ต่อมาช่วงใกล้วันคริสต์มาส ปี 49  ลุงใหญ่กับป้าดา มาเยี่ยมน้องพิงค์ที่เชียงใหม่  ป้าดาแนะนำให้พ่อแม่จับน้องพิงค์คว่ำออกกำลังกาย กล้ามเนื้อคอจะได้แข็งแรง  น้องพิงค์ รู้สึกแปลกๆกับท่านอนคว่ำ  พยายามยกศรีษะขึ้นมอง และ ถีบแข้งถีบขา     ดังนั้น ต่อมาในตอนเช้าๆ น้องพิงค์ก็จะต้องโดนจับคว่ำ 3-5 นาที  เพื่อเป็นการฝึกกล้ามเนื้อให้แข็งแรงยิ่งขึ้น

 ตอนนี้ น้องพิงค์มีอายุได้  3  เดือนครึ่งแล้ว   ความพยายามที่จะพลิกคว่ำเอง มีให้เห็นทุกวัน  แต่น้องพิงค์ยังไม่รู้จังหวะการพลิก  จึงทำให้ศรีษะไป  ขาไป  แต่ตัวไม่ไป เพราะติดแขน   น้องพิงค์มักร้องเสียงดังด้วยความหงุดหงิด เมื่อพลิกไม่ได้

ต่อมา  พ่อไปงานแต่งงานอากอล์ฟ น้องชายลุงใหญ่ ที่โรงแรมรามาการ์เด้นท์  ได้คุยกับป้าดา  ป้าดา แนะนำให้พ่อทดลองเอามือช่วยดันตัวน้องพิงค์  เพื่อให้น้องพิงค์จับจังหวะการพลิกตัวที่ถูกต้องได้    พ่อจึงกลับมาทำตามคำแนะนำนั้นบ่อยๆ  จนกระทั่งในที่สุด  น้องพิงค์ก็สามารถพลิกคว่ำได้เองแล้วล่ะ

แต่ถึงแม้ว่าน้องพิงค์จะสามารถพลิกคว่ำได้เอง  แต่น้องพิงค์ก็ไม่ค่อยจะชอบท่านอนคว่ำสักเท่าไหร่  น้องพิงค์ชอบให้คนอุ้มเดินไปเดินมา หรือ อย่างน้อยก็จับนั่งตัก  มองสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวมากกว่าจ้ะ...