กิจกรรมอาบน้ำ เป็นกิจกรรมที่น้องพิงค์ยังไม่สามารถทำความคุ้นเคยได้สักที

อู้...ป้าอ๋อย  จะทำอะไรหนูน่ะ...

เดี๋ยวก็รู้จ้า...

น้องพิงค์ได้มาอาบน้ำเป็นครั้งแรกที่เชียงใหม่  ก่อนหน้านั้นสะดือยังไม่หลุด คุณแม่กับป้าอ๋อยก็เลยยังไม่กล้าอาบน้ำให้  พูดถึงเรื่องสายสะดือก็นึกได้ถึงความเปิ่นของพ่อและแม่ รวมทั้งป้าอ๋อย  เพราะความที่กลัวน้องพิงค์เจ็บ  เราก็เลยไม่กล้าดึงสายสะดือแรงเวลาทำความสะอาด  ทำให้สายสะดือหลุดช้ามาก แถมยังมีกลิ่นตุๆ ด้วย  เพราะทำความสะอาดไม่ทั่วถึงเท่าที่ควร  กว่าจะรู้ก็ปาเข้าเกือบยี่สิบวัน  โทรฯถามพยาบาลที่ศิริราช จึงได้ข้อมูลว่าต้องใช้มือช่วยดึงสายสะดือจึงจะหลุด  พอทำตามที่พยาบาลบอก สายสะดือก็หลุดออกอย่างง่ายดายในวันรุ่งขึ้น  

แอ๊ะ..แอ๊ะ..หนูหนาวนะป้า...ไม่เอา

ป้าอ๋อย ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเลี้ยงเด็กที่สุดในบ้าน  เป็นผู้ประเดิมการอาบน้ำให้น้องพิงค์  โดยเลือกเอาช่วงเวลาบ่ายที่อากาศค่อนข้างร้อนเป็นฤกษ์ในการอาบน้ำ

น้องพิงค์ตกใจมากเมื่อน้ำสัมผัสตัว  ขนาดไม่ได้นำลงแช่ในอ่างนะเนี่ย  ไม่ชอบอาบน้ำเหมือนใครน้า...  ป้าป้อมบอกว่า เหมือนพี่ปลา เพราะตอนเล็กๆ พี่ปลาก็ไม่ชอบอาบน้ำเหมือนกัน

แง...ง...แง...ไม่เอา..ไม่เอา...พอแล้ว

นับตั้งแต่อาบน้ำครั้ง  จนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้  น้องพิงค์ก็ยังทำใจไม่ได้กับการต้องอาบน้ำ  และดูเหมือนว่าน้องพิงค์จะรู้ว่าเวลาไหนที่จะต้องถูกจับอาบน้ำ  เวลานั้น น้องพิงค์จะหลับได้หลับดี  ทั้งๆที่ปกติจะนอนไม่นานเดี๋ยวก็ตื่นมากินนมแม่   ทำเสียงดัง  แกล้งปลุกก็แล้ว ก็ไม่ยอมตื่น  ฉลาดจริงๆนะพิงค์...