กิจกรรมอาบน้ำ เป็นกิจกรรมที่น้องพิงค์ยังไม่สามารถทำความคุ้นเคยได้สักที

อู้...ป้าอ๋อย จะทำอะไรหนูน่ะ...

เดี๋ยวก็รู้จ้า...
น้องพิงค์ได้มาอาบน้ำเป็นครั้งแรกที่เชียงใหม่ ก่อนหน้านั้นสะดือยังไม่หลุด คุณแม่กับป้าอ๋อยก็เลยยังไม่กล้าอาบน้ำให้ พูดถึงเรื่องสายสะดือก็นึกได้ถึงความเปิ่นของพ่อและแม่ รวมทั้งป้าอ๋อย เพราะความที่กลัวน้องพิงค์เจ็บ เราก็เลยไม่กล้าดึงสายสะดือแรงเวลาทำความสะอาด ทำให้สายสะดือหลุดช้ามาก แถมยังมีกลิ่นตุๆ ด้วย เพราะทำความสะอาดไม่ทั่วถึงเท่าที่ควร กว่าจะรู้ก็ปาเข้าเกือบยี่สิบวัน โทรฯถามพยาบาลที่ศิริราช จึงได้ข้อมูลว่าต้องใช้มือช่วยดึงสายสะดือจึงจะหลุด พอทำตามที่พยาบาลบอก สายสะดือก็หลุดออกอย่างง่ายดายในวันรุ่งขึ้น

แอ๊ะ..แอ๊ะ..หนูหนาวนะป้า...ไม่เอา
ป้าอ๋อย ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเลี้ยงเด็กที่สุดในบ้าน เป็นผู้ประเดิมการอาบน้ำให้น้องพิงค์ โดยเลือกเอาช่วงเวลาบ่ายที่อากาศค่อนข้างร้อนเป็นฤกษ์ในการอาบน้ำ
น้องพิงค์ตกใจมากเมื่อน้ำสัมผัสตัว ขนาดไม่ได้นำลงแช่ในอ่างนะเนี่ย ไม่ชอบอาบน้ำเหมือนใครน้า... ป้าป้อมบอกว่า เหมือนพี่ปลา เพราะตอนเล็กๆ พี่ปลาก็ไม่ชอบอาบน้ำเหมือนกัน

แง...ง...แง...ไม่เอา..ไม่เอา...พอแล้ว
นับตั้งแต่อาบน้ำครั้ง จนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ น้องพิงค์ก็ยังทำใจไม่ได้กับการต้องอาบน้ำ และดูเหมือนว่าน้องพิงค์จะรู้ว่าเวลาไหนที่จะต้องถูกจับอาบน้ำ เวลานั้น น้องพิงค์จะหลับได้หลับดี ทั้งๆที่ปกติจะนอนไม่นานเดี๋ยวก็ตื่นมากินนมแม่ ทำเสียงดัง แกล้งปลุกก็แล้ว ก็ไม่ยอมตื่น ฉลาดจริงๆนะพิงค์...