เมื่อวานพ่อกับแม่พาน้องพิงค์ไปฉีดวัคซีนที่ ร.พ.ธนบุรี น้องพิงค์ร่าเริงเหมือนทุกครั้งที่ได้ออกไปเที่ยวนอกบ้าน แต่พอถึง ร.พ. ก็หน้าไม่ยิ้มอีกตามเคย ไม่ยอมชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง วัดรอบศีรษะ ต้องให้ป้าอ๋อยเป็นตัวช่วย พอเข้าไปห้องตรวจก็ร้องไห้เสียงดังลั่น ร้องชนิดที่เรียกว่าแหกปากร้องเลย หมอกับพยาบาลจับตัวแทบเอาไม่อยู่ เพราะน้องพิงค์ดิ้นแรงมาก ดิ้นจนเกร็ง น่ากลัว หมอให้ลูกโป่งถึง 2 ใบ ก็ไม่ยอมเอา แต่พอออกจากห้องตรวจก็เงียบ แม่กังวลว่าน้องพิงค์ยังไม่ลืมเรื่องเลวร้ายตอนที่ตกอู่แล้วมา ร.พ. โดนหมอจับตรวจ x-ray ไม่น่าเชื่อว่าเด็กเล็ก ๆ จะฝังใจจำได้นานขนาดนี้ ตอนนี้ถ้าไปหาหมอ แม่กับพ่อต้องทำใจไปล่วงหน้าทุกครั้ง