วินิจฉัยโรคซึมเศร้าตลอดชีวิต ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค เมื่อเร็วๆ นี้นักวิจัยได้นำเสนอการประมาณการความชุกของภาวะซึมเศร้าทั่วประเทศ ทั่วทั้งรัฐ และเคาน์ตีในผู้ใหญ่ของสหรัฐอเมริกา (US) ในปี 2020ค่าประมาณความชุกในระดับประเทศ ระดับรัฐ และระดับมณฑลของผู้ใหญ่อายุ ≥18 ปี สล็อต รายงานการวินิจฉัยโรคซึมเศร้าด้วยตนเองตลอดชีวิต — สหรัฐอเมริกา ปี 2020
ในสหรัฐอเมริกา โรคซึมเศร้าเป็นสาเหตุหนึ่งของการเจ็บป่วย การตาย และค่าใช้จ่ายทางการเงิน และยังเชื่อมโยงกับการพัฒนาของโรคเรื้อรังต่างๆ รวมถึงโรคเบาหวานและโรคหัวใจและหลอดเลือด การประเมินความผันแปรทางภูมิศาสตร์ของความชุกของภาวะซึมเศร้าทั่วทั้งรัฐและเคาน์ตีสามารถช่วยชี้นำความพยายามของท้องถิ่นและรัฐบาลไปยังพื้นที่ที่มีทรัพยากรจำกัดหรือไม่สามารถเข้าถึงบริการด้านสุขภาพเพื่อป้องกัน จัดการ และรักษาภาวะซึมเศร้าและปรับปรุงสุขภาพจิต
ในรายงานปัจจุบัน นักวิจัยได้ประเมินความชุกของภาวะซึมเศร้าในผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาในระดับเทศมณฑล รัฐ และระดับชาติในช่วงปี 2020ข้อมูลการสำรวจระบบเฝ้าระวังปัจจัยเสี่ยงด้านพฤติกรรมทางโทรศัพท์พื้นฐาน (BRFSS) ของโทรศัพท์มือถือที่โทรออกแบบสุ่มและโทรศัพท์พื้นฐานตามรัฐในปี 2020 รวมถึงข้อมูลสำหรับผู้ใหญ่ของสหรัฐฯ จาก 50 รัฐของสหรัฐฯ รวมถึงดินแดนของสหรัฐฯ ที่เข้าร่วมและ District of Columbia ( DC) ได้รับการวิเคราะห์โดย CDC ผู้เข้าร่วมถูกถามว่าพวกเขาได้รับการวินิจฉัยจากบุคลากรทางการแพทย์ เช่น แพทย์หรือพยาบาลว่าเป็นโรคซึมเศร้า เช่น โรคซึมเศร้า (มากหรือน้อย) และโรคดิสทีเมีย
การสร้างแบบจำลองการถดถอยหลายระดับและการแบ่งชั้นหลังถูกดำเนินการเพื่อประเมินความชุกในระดับเคาน์ตี เนื่องจากการสำรวจ BRFSS ไม่ได้มีไว้เพื่อให้ข้อมูลตามเคาน์ตี ภาวะซึมเศร้าถูกใช้เป็นตัวแปรไบนารีตาม และตัวแปรทางสถิติอิสระ ได้แก่ อายุ เพศ ชาติพันธุ์ เชื้อชาติ และระดับการศึกษาจากข้อมูลการสำรวจ BRFSS 2020 และข้อมูลความยากจนทั่วทั้งเคาน์ตีจาก American Community Survey (ACS) ที่ดำเนินการระหว่างปี 2016 ถึง 2020 ทีมงานใช้พารามิเตอร์กับข้อมูลวินเทจ 2020 เคาน์ตีของ US Census Bureau เพื่อให้ได้ค่าประมาณทั่วทั้งเคาน์ตีโดยใช้การจำลองแบบมอนติคาร์โล พวกเขาตรวจสอบความถูกต้องของค่าประมาณความชุกของเคาน์ตีที่จำลองขึ้นโดยเปรียบเทียบอัตราที่ได้รับกับค่าประมาณ BRFSS แบบถ่วงน้ำหนักสำหรับเทศมณฑลของสหรัฐฯ ซึ่งประกอบด้วยบุคคล ≥500.0 อัตราความชุกของโรคซึมเศร้าโดยประมาณนั้นตรงกับข้อมูล 2,000 ของสำนักงานสำรวจสำมะโนของสหรัฐอเมริกาตามอายุ ซึ่งตรวจสอบโดย CDC และดำเนินการตามนโยบายของ CDC และกฎหมายของรัฐบาลกลางที่เกี่ยวข้อง
ผลลัพธ์และการอภิปรายโดยรวมแล้ว 99% (n=392,746) ตอบคำถามแบบสำรวจ BFRSS เกี่ยวกับภาวะซึมเศร้า ในปี 2020 18% ของผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริการายงานว่าเคยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า ประมาณการมาตรฐานอายุทั่วทั้งรัฐอยู่ระหว่าง 13% (ฮาวาย) และ 28% (เวสต์เวอร์จิเนีย); รัฐส่วนใหญ่ของสหรัฐที่ได้รับผลกระทบอยู่ในหุบเขามิสซิสซิปปีตอนใต้และภูมิภาคแอปพาเลเชียน รัฐที่โรคซึมเศร้าแพร่ระบาดมากที่สุด ได้แก่ เวสต์เวอร์จิเนีย เทนเนสซี เคนทักกี อาร์คันซอ อลาบามา เวอร์มอนต์ วอชิงตัน ลุยเซียนา มอนแทนา และมิสซูรี
ค่าประมาณความชุกทั่วเคาน์ตีที่ได้มาตรฐานตามอายุตามแบบจำลองใน 3,143 เคาน์ตีอยู่ระหว่าง 11% ถึง 32% โดยมีความแปรปรวนทั่วทั้งเคาน์ตีและโจเซฟอย่างมาก มณฑลส่วนใหญ่ของสหรัฐฯ ที่มีความชุกสูงสุดตั้งอยู่ในหุบเขามิสซิสซิปปีตอนใต้และบริเวณแอปพาเลเชียน เช่นเดียวกับวอชิงตัน มิสซูรี และโอคลาโฮมา
อัตราการตอบสนองเฉลี่ย (มือถือและโทรศัพท์พื้นฐาน) รวมกันสำหรับ BRFSS ปี 2020 (ยกเว้นเขตแดนของสหรัฐอเมริกา) อยู่ที่ 48% และอยู่ระหว่าง 35% ถึง 67% สำหรับรัฐของสหรัฐอเมริกา แบ่งตามอายุ ภาวะซึมเศร้าพบมากที่สุดในบุคคลอายุ 18.0 ถึง 24.0 ปี (22%) และต่ำที่สุดในผู้สูงอายุที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป (14%)
อัตราความชุกของภาวะซึมเศร้าตามช่วงอายุนั้นสูงกว่าในเพศหญิง (24%) มากกว่าเพศชาย (13%) ซึ่งสูงกว่าในผู้ใหญ่ที่ไม่ใช่คนผิวขาวเชื้อสายฮิสแปนิก (22%) เมื่อเทียบกับชาวแอฟริกัน-อเมริกันหรือคนผิวดำที่ไม่ใช่ชาวสเปน (16%) ชาวฮาวายพื้นเมืองและชาวเกาะแปซิฟิกอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เชื้อสายสเปน (15%), เชื้อสายสเปนหรือละติน (15%) และชาวเอเชียที่ไม่ใช่เชื้อสายสเปน (7.0%) ภาวะซึมเศร้ายังพบได้บ่อยในบุคคลที่มีระดับการศึกษาต่ำกว่ามัธยมปลาย (21%) เมื่อเทียบกับผู้ที่มีระดับมัธยมปลายที่เรียนมัธยมปลาย (19%) หรือวิทยาลัยและ/หรือระดับมหาวิทยาลัย (15%)
แบ่งตามภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ ภาวะซึมเศร้าเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดในระดับเคาน์ตีและระดับรัฐใน South Mississippi Valley และภูมิภาค Appalachian ซึ่งอาจสะท้อนถึงรูปแบบของภาวะเรื้อรัง เช่น โรคหัวใจและหลอดเลือด เบาหวาน และโรคข้ออักเสบ การประมาณการอาจแตกต่างกันไปตามสถานะทางเศรษฐกิจและสังคม เนื่องจากชาวแอปพาเลเชียนมีระดับการศึกษาต่ำ รายได้ต่อปีลดลง และความยากจนที่เพิ่มขึ้น ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพของพวกเขา
ข้อสรุปโดยรวมแล้ว การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าในปี 2020 ผู้ใหญ่เกือบ 1 ใน 5 ของสหรัฐฯ จะได้รับการบันทึกไว้ว่าได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าโดยผู้ให้บริการด้านสุขภาพ โดยความชุกจะสูงขึ้นในกลุ่มคนอายุน้อย เพศหญิง และได้รับการศึกษาน้อย รายงานก่อนหน้านี้เน้นความชุกของโรคซึมเศร้าในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา แทนที่จะเป็นภาวะซึมเศร้าตลอดชีวิต แสดงให้เห็นความแตกต่างที่เทียบเคียงได้ระหว่างกลุ่มย่อย รวมถึงกลุ่มที่บันทึกไว้ก่อนและหลังการระบาดของโรคทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โคโรนาไวรัส 2 (SARS-CoV-2)
