น้องพิงค์ยังไม่ยอมยืนตั้งไข่ แต่เดินเกาะขอบเตียงไปมาได้คล่องแคล่วแล้ว บางทีก็เอามือเกาะข้างเดียว พูดเก่ง พูดได้ทั้งวัน แต่แม่ฟังไม่ออก ไม่ชอบเรียกแม่ แต่เรียก แม่ เป็น พี่  หอมแก้มพ่อมากกว่าแม่ สงสัยเพราะแม่ไม่ยอมตามใจ ส่วนพ่อโอ๋กันสุดฤทธิ์ จนแม่ต้องเบรค ไม่งั้นน้องพิงค์จะเคยตัว  ไว้ปลายปีพี่ตะนอยไปหาน้องพิงค์ที่บ้านนะคะ

ค่ำนี้ น้องพิงค์ยืนขึ้นเองโชว์ให้แม่กับป้าอ๋อยดูด้วยล่ะ แต่ยืนได้ไม่นาน ก็รีบเอามือยันกำแพง กลัวล้ม ป้าอ๋อยตื่นเต้นใหญ่เลย ตอนนี้เวลาคลานไปมา น้องพิงค์ชอบยกก้นโด่งขึ้น ทำท่าจะลุกขึ้นยืนแล้วค่ะ

ถ้าพิงค์กี้วิ่งได้ ตะนอยวิ่งได้ แล้วมาเล่นด้วยกัน น้าต่ายกับคุณแม่น้องพิงค์คงต้องปวดหัวแน่ๆ เอาไว้มาเจอกันที่เชียงใหม่นะคะ คุณยายน้องพิงค์คงคิดถึงน้องพิงค์แล้วแน่ๆ เวลาพูดถึงพิงค์เมื่อไหร่ยิ้มแก้มปริทุกที

ตอนนี้แม้ว่าจะยังตั้งไข่ไม่ค่อยได้ แม่น้องพิงค์ก็ปวดหัวแล้วค่าน้ากระต่าย เพราะความซนมีมากเหลือคณา