ครูเพ็ญก็รู้สึกใจหายเหมือนกันเมื่อเราได้รักและผูกพันธ์กันมากๆแล้วเมื่อไหร่หนออีกนานไหมหนอเราจะได้มีโอกาสได้เจอกันอีก ครูเพ็ญจะรอน้องพิงค์กับมาแวะเยี่ยมครูเพ็ญที่เชียงใหม่นะค่ะ น้องพิงค์ไปอยู่โรงเรียนใหม่จะงอแงอยู่ไหมนะแล้วเวลานอนที่โรงเรียนน้องพิงค์จะกอดใครเวลานอนเหมือนที่กอดขาจับมือครูเพ็ญนอน ครูเพ็ญรักและเป็นห่วงน้องพิงค์อยู่เสมอนะคะ วันที่น้องพิงค์มาเรียนโรงเรียนอนุบาลวิลาวัลย์เป็นวันสุดท้ายน้องพิงค์ไม่ยอมห่างจากครูเพ็ญเลยเราสองคนนั่งกอดพูดคุยกันทั้งวัน  ครูเพ็ญก็ถ่ายรูปคู่กับน้องพิงค์เก็บไว้เวลาคิดถึงครูเพ็ญจะได้เอามาเปิดขึ้นดูไงค่ะ  ครูเพ็ญฝากคุณแม่บอกน้องพิงค์ด้วยนะค่ะว่าครูเพ็ญคิดถึงน้องพิงค์มากๆเลยค่ะ

แม่บอกน้องพิงค์ว่าคุณครูเพ็ญคิดถึง น้องพิงค์ยิ้มดีใจใหญ่เลยค่ะ  วันนี้เข้าไปในเมืองน้องพิงค์ซื้อขนมมาตั้งใจจะเอาไปฝากครูเพ็ญเช้าวันจันทร์ก่อนเดินทางกลับ แต่ว่าพ่อมีงานด่วนช่วงบ่าย ดังนั้นเราต้องออกเดินทางกลับแต่เช้ามืด น้องพิงค์จะฝากป้าแอให้เอาขนมมาฝากครูเพ็ญนะคะ  แล้วครูเพ็ญอย่าลืมแวะเข้ามาคุยกับน้องพิงค์บ่อยๆ น๊า   

รักครูเพ็ญค่า.....