การวิเคราะห์แบบตัดขวางของปัจจัยเสี่ยงสำหรับ สล็อต สถานพยาบาลสำหรับผู้สูงอายุเป็นจุดร้อนสำหรับการติดเชื้อ SARS-CoV-2 และการตาย ปัจจัยที่เอื้อต่อการระบาดของ COVID-19 ในสภาพแวดล้อมเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการประเมิน วิธีการ:การศึกษาแบบภาคตัดขวางย้อนหลังของกลุ่มผู้อยู่อาศัยและคนงานในบ้านพักคนชราที่มีโอกาสสำรวจความชุก seroprevalence ได้ดำเนินการในชุมชนมาดริด วิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการระบาดในโรงงานเหล่านี้ ผลลัพธ์:ติดตามบ้านพักคนชราสำหรับผู้สูงอายุทั้งหมด 369 แห่ง ซึ่งมีประชากร 23,756 คน และพนักงาน 20,795 คน ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงธันวาคม 2563 มีผู้ป่วยโรคซาร์ส-CoV-2 IgG+ 54.2% ส่งผลให้ผู้อยู่อาศัยและ 32.2% ของคนงาน

บ้านพักคนชรา 62 แห่ง (16.8%) มีการระบาดระหว่างการติดตามผล สถานพยาบาลที่มีการระบาดมีผู้อยู่อาศัยมากกว่าที่ไม่มี (ค่ามัธยฐาน 81 [IQR, 74] เทียบกับ 50 [IQR, 56], p < 0.001) Seropositivity สำหรับ SARS-CoV-2 ต่ำกว่าในโรงงานที่มีเมื่อเทียบกับไม่มีการระบาดสำหรับผู้อยู่อาศัย (42.2% [IQR, 55.7] เทียบกับ 58.7% [IQR, 43.4], p = 0.002) และสำหรับคนงาน (23.9% [IQR, 26.4 ] เทียบกับ 32.8% [IQR, 26.3], p= 0.01). สำหรับทั้งผู้อยู่อาศัยและเจ้าหน้าที่ จำนวนการติดเชื้อในการระบาดในศูนย์มีมากขึ้นโดยมีจำนวนน้อยกว่า เมื่อเทียบกับความชุกของ seroprevalence ปานกลางหรือสูง ขนาดของสถานที่ไม่สัมพันธ์กับจำนวนผู้ป่วยในการระบาด การพิจารณาอุบัติการณ์ของเคสในชุมชนเป็นตัวแปรที่ขึ้นกับเวลา ( p = 0.03) การวิเคราะห์ของ Cox (HR [95% CI], p ) พบว่าความชุกของ seroprevalence ระดับกลางหรือสูงในหมู่ผู้อยู่อาศัยในโรงงานมีความสัมพันธ์กับการลดลงของ 55% (0.45 [0.25–0.80], p = 0.007) และ 78% (0.22 [0.10–0.48], p < 0.001) ในความเสี่ยงของการระบาด ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบกับ seroprevalence ต่ำ นอกจากนี้ เมื่อเทียบกับขนาดเล็กกว่า ขนาดกลาง (1.91 [1.00–3.65], p= 0.05) หรือศูนย์ขนาดใหญ่ (4.57 [2.38–8.75], p < 0.001) มีความเสี่ยงของการระบาดตามลำดับมากขึ้น สรุป:ขนาดของสถานพยาบาลและความชุกของเชื้อในบ้านพักคนชรา และอุบัติการณ์การติดเชื้อในชุมชน มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงของการระบาดของ COVID-19 สิ่งอำนวยความสะดวกที่มีสัดส่วนของ seropositives มากกว่ามีจำนวนกรณีน้อยกว่า การตรวจสอบภูมิคุ้มกันในสถานพยาบาลอาจช่วยตรวจหาผู้ที่มีความเสี่ยงต่อกรณีในอนาคตมากขึ้น