3 ธันวาคม 2473 - 13 กันยายน 2565

ผู้กำกับภาพจำได้ว่าเคยร่วมงานกับผู้กำกับชาวฝรั่งเศสหัวรุนแรง บาคาร่า 888 ชายผู้เปลี่ยนวงการภาพยนตร์และอยู่รอดด้วยไข่เจียวและเบียร์

 

 

ฉันไม่ได้เติบโตมาในครอบครัวที่รักการดูหนัง - เราไม่ค่อยได้ไปดูหนัง อย่างไรก็ตาม ฉันมีนิสัยแปลกๆ นี้ตอนเป็นวัยรุ่น: ฉันมักชอบอ่านบทวิจารณ์ภาพยนตร์ของ Le Nouvel Observateur รายสัปดาห์ของฝรั่งเศส ครั้งหนึ่งฉันขออนุญาตพ่อแม่เพื่อไปดูปิแอร์โรต์เลอฟูของโกดาร์ด พวกเขากล่าวว่า “ไม่อย่างแน่นอน” ฉันถามว่าทำไม “เพราะมันรุนแรง” คำตอบกลับมา ในที่สุดฉันก็ได้ดู Pierrot le Fou เมื่อฉันเรียนที่โรงเรียนภาพยนตร์แห่งชาติ ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้มีความรุนแรงในแบบที่พวกเขาเห็น แต่ก็น่าตกใจอยู่ดี ตอนนั้นฉันรู้เพียงเล็กน้อยว่าฉันจะใช้เวลาสองสามปีทำงานเคียงข้างกับฌอง-ลุค โกดาร์ด

 

อันที่จริง ฉันเริ่มสนใจแวดวงของเขาตั้งแต่ตอนที่ฉันเรียนภาพยนตร์จนถึงอายุ 20 ปี ต้องขอบคุณผู้กำกับภาพฝีมือเยี่ยมอย่าง William Lubtchansky ที่ฉันทำงานเป็นผู้ช่วยให้ Lubtchansky เคยเป็นผู้กำกับภาพให้กับ Godard, Agnès Varda, François Truffaut, Jacques Rivette รวมถึงชื่อที่โด่งดังของ French New Wave พวกเขาทั้งหมดรู้สึกโบราณสำหรับฉัน อย่างไรก็ตาม พวกเขามีอายุเพียง 50 ปีเท่านั้นและกระตือรือร้นมาก ที่โรงเรียนภาพยนตร์ เราได้ซึมซับคลื่นลูกใหม่ พวกเขาเป็นปรมาจารย์ด้านภาพยนตร์ของเรา คุณต้องเข้าข้างแม้ว่า มีพวกโรห์เมเรียน (ต่อจากเอริก โรห์เมอร์) พวกโกดาร์เดียน และพวกทรูฟัลเดียน ฉันเป็น Godardian ที่แท้จริง ฉันถูกดึงดูดด้วยความรุนแรงของเขา ในตอนนั้น Godard และ Truffaut ผิดใจกันและจะไม่มีวันแก้ไขความแตกต่างของพวกเขาได้ ความแตกต่างหลักระหว่างโกดาร์ดกับคนอื่นๆ คือวิธีที่เขาสร้างภาพยนตร์ โกดาร์ดมีวิธีการเขียน การผลิต การถ่ายทำ และการตัดต่อภาพยนตร์ในแบบของเขาเอง นอกจากนี้ ไม่เหมือนผู้กำกับภาพยนตร์คนอื่นๆ ในรุ่นราวคราวเดียวกัน เขาไม่เชื่อในตัวละคร เขาเชื่อในนักแสดงที่ตอบสนองต่อการกำกับของเขาเท่านั้น

 

ฌอง-ลุค โกดาร์ด กำกับ Brigitte Bardot

Jean-Luc Godard กำกับ Brigitte Bardot ในกองถ่าย Contempt ในปี 1963 ภาพถ่าย: Jean-Louis SWINERS/Gamma-Rapho/Getty Images

 

ฉันอายุ 28 ปีเมื่อ les Cahiers du Cinéma บาคาร่า ส่งฉันไปที่กองถ่ายภาพยนตร์เรื่อง Détective เพื่อทำการรายงานข่าวด้วยภาพถ่าย ฉันรู้สึกทึ่งกับสภาพร่างกายของโกดาร์ด เขาให้คุณค่าและความสำคัญอย่างมากกับอุปกรณ์ประกอบฉาก จัดวางอย่างระมัดระวังในฉาก สำหรับฉัน เขาดูเหมือนจิตรกรที่ดูแลองค์ประกอบของหุ่นนิ่ง ฉันบอกเขาว่าฉันคิดว่าเขาเป็นคนใช้แรงงานมากกว่าปัญญาชน เขายิ้ม. ฉันคิดว่าเขาชอบสิ่งนั้น ฤดูร้อนถัดมา เขาโทรหาฉัน ตอนแรกนึกว่าพูดเล่น เราพบกันที่สำนักงานของเขา เขาพูดว่า: "ฉันกำลังมองหาคนที่รู้บ้างแต่ไม่มากเกินไป" ฉันตอบว่าใช่ทันที เขาต้องการผู้กำกับภาพที่อยู่เคียงข้างเขาแบบเต็มเวลาสักสองสามปี เขามีโปรเจ็กต์และงานคอมมิชชันมากมายสำหรับโทรทัศน์ โฆษณา และภาพยนตร์ และฉันต้องดูแลแผนก "ภาพ" ตั้งแต่การซื้ออุปกรณ์ไปจนถึงการจัดแสงในภาพยนตร์ของเขา นี่หมายถึงบางครั้งที่เขาถ่ายในขณะที่ทำงานของฉัน – หรืออีกนัยหนึ่งคือการแสดงบทบาทของตัวเอง นอกจากนี้เขายังต้องการดูภาพยนตร์ทุกเรื่องที่ออกฉาย และฉันต้องจัดการเรื่องนี้ ไม่ใช่งานง่าย ฉันจำได้ว่าเราไปดูหนังด้วยกันสี่เรื่องในหนึ่งวัน และมีหนังเรื่องหนึ่งที่เขาคิดว่าแย่มาก เขาคลานออกจากโรงไปบนพื้น มันเป็นปฏิกิริยาของลำไส้

 

เขาตัดร่างโดดเดี่ยว แสดงความรู้สึกของเขาอย่างเงียบ ๆ มีความเศร้าโศกอย่างมากเกี่ยวกับเขา

ภาพยนตร์คือทั้งชีวิตของเขา เขาไม่สามารถหาเวลาทานอาหารได้อย่างถูกต้อง เท่าที่ฉันจำได้ สิ่งที่เขากินและดื่มทั้งหมดคือไข่เจียวกับเบียร์ และแอปเปิ้ลหนึ่งผลเป็นอาหารเช้า เขามีเวลาไปร้านกาแฟและอ่านหนังสือพิมพ์ทุกวันเท่านั้น แต่นอกเหนือจากนั้น โรงหนังก็เข้ามาครอบงำความคิดของเขาทั้งหมด ฉันเคยถามเขาว่าภาพยนต์ของเขาดูเหมือน "โดยโกดาร์ด" อย่างเห็นได้ชัด เขาตอบเพื่อเป็นคำอธิบายว่า “เป็นเพราะผมใส่กรอบ ในขณะที่คนอื่นใส่กรอบเป็นส่วนใหญ่” เขาวาดทุกช็อตของภาพยนตร์ด้วยเดคูพาจที่แม่นยำ ฉันไม่เคยมีประสบการณ์ในการถ่ายทำภาพยนตร์ในโรงภาพยนตร์ที่ชัดเจนและชัดเจนขนาดนี้มาก่อน สิ่งที่น่าทึ่งเช่นกันคือเขาพูดถึงอดีตน้อยมาก เขาอยู่กับปัจจุบันมาก ล้อมรอบด้วยทีมงานอายุน้อยที่ทำให้เขามีพลัง แต่ก็ให้ความรู้สึกไร้เดียงสาเช่นกัน

 

เขาเป็นคนลำบากไหม? เขามีสมาธิจดจ่อ แม่นยำ ขยันหมั่นเพียร สูบซิการ์และไตร่ตรองอยู่เสมอ เขาตัดร่างที่ค่อนข้างโดดเดี่ยวโดยแสดงความรู้สึกของเขาอย่างเงียบ ๆ มีความเศร้าโศกอย่างมากเกี่ยวกับเขาเช่นกัน เขาเอาแต่พูดว่า "โรงหนังตายแล้ว" ฉันยังเด็กเกินไปที่จะได้ยินเรื่องนี้ หลังจากผ่านไปสองปี ฉันบอกเขาว่าฉันต้องแยกจากกันและกางปีกออก ฉันร่วมงานกับเขาอีกครั้งในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 และเราเห็นหน้ากันเป็นประจำจนกระทั่งเขาเสียชีวิต เขาเลือกที่จะจบชีวิตด้วยการช่วยตาย และฉันไม่แปลกใจเลยกับการเลือกของเขา การเปรียบเทียบ Godard กับ Picasso นั้นเหมาะสม ในแต่ละช่วงเวลาทางศิลปะที่แตกต่างกัน เขาได้สร้างภาพยนตร์ใหม่ทั้งหมดด้วย