การทำแผนที่วิถีวิวัฒนาการ SARS-CoV-2 ภายในโฮสต์ ในการศึกษาล่าสุดที่โพสต์ไปยัง เซิร์ฟเวอร์ pre-print ของ bioRxiv * นักวิจัยในสหรัฐอเมริกาได้แมปเส้นทางการวิวัฒนาการภายในโฮสต์ของการติดเชื้อ coronavirus 2 (SARS-CoV-2) กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรงเฉียบพลัน

วามพยายามในการจัดลำดับจีโนมทั้งหมดในระดับโลกและการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของตัวอย่างทางคลินิกในช่วงการระบาดใหญ่ของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) สล็อตออนไลน์ ได้จับการเปลี่ยนแปลงของวิวัฒนาการทั่วโลกของ SARS-CoV-2 อย่างไรก็ตาม ยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับพลวัตวิวัฒนาการของ SARS-CoV-2 ภายในโฮสต์

นอกจากนี้ พวกเขายังตรวจพบการแบ่งส่วนเนื้อเยื่อที่สำคัญของ SARS-CoV-2 ระหว่างผ้าเช็ดจมูกกับตัวอย่างน้ำลายในหลายๆ คน นอกจากนี้ การตรวจหา iSNV ทั้งที่ประสบความสำเร็จและไม่ประสบความสำเร็จในระดับโลกซ้ำแล้วซ้ำเล่ายังระบุถึงพื้นที่ของความเป็นพันธมิตรและความบาดหมางกันระหว่างแรงกดดันการคัดเลือกภายในโฮสต์และระหว่างโฮสต์ ข้อมูลนี้ให้ความกระจ่างเกี่ยวกับกองกำลังที่สร้างรูปแบบทั่วโลกของวิวัฒนาการ SARS-CoV-2

พบผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันในเด็กอายุ 4-11 ปี (กรณีเทียบกับกลุ่มควบคุม 7.0% เทียบกับ 3.8% สำหรับการลาป่วย ≥16 วัน และ 6.1% เทียบกับ 3.3% สำหรับ ≥16 วันของการไปโรงเรียนหรือการขาดงานรับเลี้ยงเด็ก) สัดส่วนที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มอายุ 12 ถึง 14 ปีเท่ากับ 9.0% เทียบกับ 5.2%; และ 6.5% เทียบกับ 5.0% ตามลำดับ ผลการวิจัยพบว่าในทุกช่วงอายุ ผู้ป่วยรายงานการลาป่วยมากกว่า และจำนวนวันที่ขาดเรียนสำหรับโรงเรียนหรือสถานรับเลี้ยงเด็กในปีที่แล้วมากขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม

บทสรุปโดยรวม ผลการศึกษาพบว่าอาการในระยะยาวพบได้บ่อยในเด็กที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมที่มีอายุต่ำกว่า 14 ปี โดยมีคะแนนคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในด้านการทำงานทางสังคมและอารมณ์ในผู้ป่วยสูงอายุ อายุ (สี่ถึง 11 ปีและ 12 ถึง 14 ปี) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างทางคลินิกในระดับประชากรดูเหมือนจะน้อย

มีความสัมพันธ์กันของภูมิคุ้มกันแบบแอมเนสติกในร่างกายตลอดรูปแบบต่างๆ ที่น่ากังวลของ SARS-CoV-2 การเสื่อมสภาพทางคลินิกพบในผู้ป่วย 177 ราย (17%) ที่ศูนย์การแพทย์ UVA และ 791 (19%) ที่ไซต์ Emory ภาวะขาดออกซิเจนในเลือดสูงโดยอิสระทำนายผลลัพธ์หลักภายใน 24 ชั่วโมงด้วย AOR 0.99 สำหรับกลุ่ม UVA และ 0.995 สำหรับกลุ่ม Emory การเพิ่ม ePFR ลงในแบบจำลองความเสี่ยงพื้นฐานทำให้เกิดการเลือกปฏิบัติแบบจำลองด้วย AUROC 0.76 สำหรับ UVA และ 0.71 สำหรับ Emory ซึ่งดีกว่าการเพิ่ม SpO 2หรืออัตราการไหลของออกซิเจนไปยังเส้นฐาน แต่คล้ายกับการเพิ่มอัตราส่วน S/F

นอกจากนี้ ePFR ยังมีประสิทธิภาพเหนือกว่ารุ่น NEWS ที่ไซต์ UVA และ Emory ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่า ECDFs ถูกเลื่อนไปทางขวาในคนผิวดำเมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่ไม่ใช่คนผิวดำ ซึ่งหมายความว่าผู้ป่วยผิวดำมีอัตราการให้ออกซิเจนที่ดีกว่าด้วยอัตราส่วน SpO 2 , ePFR และ S/F ที่มากกว่าผู้ป่วยที่ไม่ใช่คนผิวดำ ถึงกระนั้น ผลลัพธ์ที่แย่ลงก็ปรากฏชัดในผู้ป่วยผิวดำที่มีระดับออกซิเจนที่ใกล้เคียงกัน

เมื่อสร้างแบบจำลองการเสื่อมสภาพทางคลินิกสำหรับกลุ่มตัวอย่าง UVA โดยใช้การแข่งขัน SpO 2และตัวทำนายพื้นฐานอื่น ๆ พวกเขาพบว่าการแข่งขันไม่ใช่ตัวทำนายที่มีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม การแข่งขันเป็นตัวทำนายที่แข็งแกร่งอย่างมีนัยสำคัญเมื่อ SpO2 ถูกแทนที่ด้วยอัตราส่วน S/F หรือ ePFR ในแบบจำลองนั้น ในทำนองเดียวกัน การแข่งขันเป็นตัวทำนายที่สำคัญสำหรับข้อมูล Emory เมื่อผลลัพธ์หลักถูกจำลองด้วยอัตราส่วน S/F หรือ ePFR มากกว่าด้วยSpO 2

บทสรุปผลการศึกษาพบว่าอัตราส่วน P/F มีความถูกต้องในการคาดการณ์สำหรับผลลัพธ์ของ COVID-19 พวกเขายังตั้งข้อสังเกตอีกว่าภาวะขาดออกซิเจนทางพยาธิวิทยาสามารถซ่อนอยู่ในผู้ป่วยผิวดำ โมเดลที่ใช้ ePFR มีประสิทธิภาพเหนือกว่าแบบจำลองที่ซับซ้อน เช่น Sepsis-3 และ NEWS ในการทำนายการเสื่อมสภาพทางคลินิก สล็อต 888

สำหรับระดับการให้ออกซิเจนที่เปรียบเทียบกันได้ คนผิวดำมีความเสี่ยงต่อผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์มากกว่าผู้ป่วยที่ไม่ใช่คนผิวดำ สิ่งนี้บ่งชี้ถึงปรากฏการณ์ hypoxemia ที่ซ่อนอยู่ซึ่งส่งผลให้แพทย์ใช้การตั้งค่า FiO 2 ที่ต่ำกว่า อันเนื่องมาจากการอ่าน SpO 2 ที่ผิดพลาด และทำให้ผลลัพธ์แย่ลง (COVID-19) 

โดยสรุป อัตราส่วน P/F ทำนายความรุนแรงของภาวะขาดออกซิเจนในเลือดได้อย่างแม่นยำ และ ePFR อาจอนุญาตให้ใช้แบบจำลองทางสถิติในโลกแห่งความเป็นจริงของความไม่เท่าเทียมกันทางเชื้อชาติในผลลัพธ์ที่มาจากการตรวจวัดระดับออกซิเจนในเลือดต่ำจากการอ่านค่าออกซิเจนในเลือด (pulse oximetry)