อย่างไรก็ตาม มีปัจจัยเสี่ยงบางประการที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในโรคโควิด-19 ที่รุนแรง อายุเป็นปัจจัยเสี่ยงที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับโรคโควิด-19 ที่รุนแรงหรือถึงแก่ชีวิต ตัวอย่างเช่น บุคคลอายุ 65 ปีมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตจากโรคโควิด-19 มากกว่า 70 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับบุคคลอายุ 20 ปี [ 47 ] นอกจากนี้ สภาพของหลอดเลือดในระหว่างการติดเชื้อระหว่างเด็กและผู้สูงอายุมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด การสังเกตนี้สามารถอธิบายได้เนื่องจากบุคคลที่มีอายุมากขึ้นมีรายการทีเซลล์ไร้เดียงสาที่ต่ำกว่าที่สามารถตอบสนองต่อการโพลาไรซ์ต่อแอนติเจนที่จำเพาะซึ่งมีลักษณะเฉพาะที่ดี [ 48 , 49]. นอกจากนี้ ใน SARS-CoV-2 ความรุนแรงของ COVID-19 มีความสัมพันธ์แบบผกผันกับเพลงของ naïve T cells ข้อมูลเหล่านี้ร่วมกันแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการตอบสนองของ T-cell ต่อ COVID-19 ที่รุนแรง โดยบุคคลที่มีอายุมากขึ้นกระตุ้นการตอบสนองของ T-cell ที่ช้าลง ทำให้ SARS-CoV-2 สามารถเริ่มต้นได้โดยตรง ส่งผลให้เกิดภูมิคุ้มกันในวงกว้าง .

 

เพศชายมีความอ่อนไหวในการพัฒนา COVID-19 ที่รุนแรงกว่าผู้หญิง ในขณะที่บางคนตั้งสมมติฐานว่าอิทธิพลของฮอร์โมนของเอสโตรเจนในเพศหญิงนั้นให้การป้องกันไวรัสและต้านการอักเสบต่อ COVID-19 [ 50 ]; จนถึงปัจจุบัน ยังไม่พบความแตกต่างของการทำงานที่ชัดเจน [ 51 ] อย่างไรก็ตาม การศึกษาขนาดใหญ่ที่ดำเนินการโดย Bastard et al [ 52 ] ( น= 2,877) สำรวจความแปรปรวนทางคลินิกใน COVID-19 ที่น่าแปลกใจคือ พวกเขาพบว่าผู้ป่วยโรคโควิด-19 ที่รุนแรง 95/761 รายได้พัฒนา autoantibodies (auto-Abs) ที่ต่อต้าน IFN ชนิดที่ 1 และเป็นเพศชาย ในทางตรงกันข้าม ผู้ป่วยหญิงเพียง 2.6% เท่านั้นที่สร้าง IFNs auto-Abs ประเภท I ผู้เขียนสรุปว่า auto-Abs เทียบกับ IFN ชนิดที่ 1 บั่นทอนทั้งกิ่งที่มีมาแต่กำเนิดและกิ่งที่ปรับได้ซึ่งส่งผลให้เกิดโรคปอดอักเสบจากโควิด-19 ขั้นรุนแรง ขณะที่ความเบ้นี้ในผู้ชายเป็นเรื่องที่น่าทึ่ง แต่กลุ่มชาติพันธุ์ของผู้ป่วยโรคโควิด-19 ขั้นรุนแรงส่วนใหญ่ยังไม่เปิดเผย โดยที่ชาวยุโรปเป็นส่วนใหญ่ภายในกลุ่มชาติพันธุ์ที่เปิดเผย ดังนั้น ด้วยการแสดงที่มาที่ผิดพลาดระหว่างปัจจัยทางสรีรวิทยา พันธุกรรม และเชื้อชาติ จึงควรกำหนดเกณฑ์ในระดับสูงเมื่อทำการสรุปผลระหว่างปัจจัยทางประชากรกับความรุนแรงของโควิด-19

 

ตามที่ได้กล่าวไปแล้วในส่วนการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของการทบทวนนี้ การติดเชื้อและการทำลายเซลล์ทางเดินหายใจทำให้เกิดการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันในท้องถิ่น ซึ่งจะคัดเลือกเซลล์ภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดและแบบปรับตัวเพิ่มเติมไปยังบริเวณที่ติดเชื้อ ในกรณีส่วนใหญ่ กระบวนการนี้จะแก้ไขการติดไวรัส อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติเกิดขึ้น ส่งผลให้ระบบทางเดินหายใจรุนแรง พยาธิสภาพของระบบ และการเสียชีวิต